Hidde Dirks Kat noemt de Inuit op Groenland in zijn dagboek “wilden”. Voor die tijd een begrijpelijke beschrijving. Hij was overigens buitengewoon lovend over zijn redders. Tot voor kort was Eskimo’s de aanduiding voor de bevolking van Groenland en Noord Canada. Eskimo betekend “rauw vlees eter”. Tegenwoordig wordt gesproken van Inuit. Over de Inuit op Groenland vindt je hieronder vind je informatie uit 4 bronnen: Wikipedia, isgeschiedenis , Landenweb en de video hieronder.
1. Video over het traditionele Inuit-leven
Onderstaande video betreft Inuit op Alaska (dus niet de Inuit op Groenland). Toch geplaatst omdat het een aardige indruk geeft van de levenswijze van de Inuit.
2. Inuit op Groenland: Uit Wikepedia
Inuït is de naam waarmee de Eskimo’s van Groenland en Canada zichzelf aanduiden. De Eskimo’s van Alaska worden Joepik (Engels Yupik) genoemd, en zijn verwant aan de Siberische Joepik van het noordoostelijke gedeelte van het Russische Verre Oosten. Het woord inuit is het meervoud van inuk, dat mens of echte mens betekent in het Inuktitut.
Het woord Inuit wordt ook gebruikt als alternatief voor de benaming Eskimo, omdat die term door sommige Inuit als beledigend wordt beschouwd. De Inuit Circumpolar Conference van 1977 in Barrow (Alaska) besloot om als overkoepelende term het woord Eskimo te vervangen door Inuit, ongeacht welke plaatselijke namen in gebruik zijn en ook voor minderheden die er niet toe behoren, zoals de nauw met de Inuit verwante Joepik. Dit advies wordt in het Nederlands niet algemeen gevolgd. De Joepik zien zichzelf liever aangeduid als Eskimo. In Nederland behartigt de Stichting Arctic Peoples Alert de belangen van de Inuit.
De Inuit spreken verschillende talen van de Eskimo-Aleoetische taalgroep (de Inuittalen), waarvan Inuktitut in Canada en het Groenlands het meest gesproken worden. De Inuittalen zijn agglutinerend van aard: de inhoud van een gehele zin wordt vaak gegeven in de vorm van één, complex woord. In Groenland is het Groenlands niet alleen ambtstaal, maar tevens de enige taal die het grootste deel van de bevolking leert. De Inuit kennen geen literaire traditie, wel bezitten zij een rijke schat aan mondeling overgeleverde mythen en verhalen, de Inuitmythologie.
3. Van de website van isgeschiedenis
Op 11 september 2014 gaf de Tweede Kamer aan dat zij tegen vergroting van de walvisvangst bij Groenland was. Een meerderheid in de Kamer hoopt dat staatssecretaris Sharon Dijksma er tijdens de komende vergadering van de Internationale Walvisvaart Commissie alles aan doet om een verzoek van Denemarken namens Groenland om het quotum te verhogen, te pareren. Het gaat hierbij om een quotum voor eigen gebruik van de Inuït.
Eskimo’s
De term Inuït wordt gebruikt om de oorspronkelijke bewoners van Canada en Groenland aan te duiden. Deze staan ook bekend onder de naam Eskimo’s, maar omdat de meeste oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika dit als een scheldwoord ervaren, probeert men deze naam steeds vaker te vermijden. Niet iedere Eskimo noemt zichzelf echter Inuït. Groepen Westelijke Eskimo’s – dat wil zeggen zij die in Alaska en het oosten van Siberië wonen – noemen zichzelf Yupik.
De naam Eskimo werd waarschijnlijk geïntroduceerd door de Fransen in de zeventiende eeuw. Zij duidden twee verschillende inheemse groepen aan als grands esquimaux (de Inuït) en petits esquimaux (de Innu, een niet met de Inuït verwante stam). Verschillende stammen gebruikten een op dit woord gelijkende term om de andere stammen aan te duiden. Lang werd gedacht dat dit zoiets betekende als eter van rauw vlees, maar tegenwoordig is bekend dat het woord iets betekent in de trant van pelsjager op sneeuwschoenen of sneeuwschoenmaker.
Sneeuw
Van Inuït wordt vaak beweerd dat ze een abnormaal aantal woorden voor sneeuw hebben. Dit idee werd voor het eerst ter wereld gebracht in The Handbook of North American Indians uit 1911 van de antropoloog Franz Boas. Boas meld daarin dat de Eskimo’s vier verschillende woorden hebben voor sneeuw en het Engels maar één. Later werd het aantal woorden steeds verder uitgebreid. Veel van deze woorden waren echter onderdeel van verschillende dialecten, of hadden betekenissen als sneeuwstorm, ijzel, rijp etc.
Levenswijze Inuït
Traditioneel leefden de Inuït voornamelijk van zeehonden, walrussen en walvissen. In het koude noorden waren groenten immers haast niet te verbouwen. Op de dieren werd gejaagd met kleine kano’s of zogenaamde Umiaks. Deze boten werden gemaakt van een geraamte van drijfhout dat bespannen werd met aan elkaar genaaide huiden. De boten werden waterdicht gemaakt met dierlijk vet. In de winter woonden de meeste Inuït inderdaad in Iglo’s, maar in de zomer woonden zij in tenten.
Walvisvangst
In de twintigste eeuw veranderde het leven van de Inuït drastisch. Zo heeft de sneeuwmobiel de hondenslee vervangen als belangrijkste vervoer over land. De pijl en boog waarmee de Inuït jaagden heeft plaatsgemaakt voor harpoenen. Sinds de jaren vijftig stelde de Amerikaanse overheid ook scholing voor de Inuït verplicht. Inuït maken ook steeds vaker gebruik van Westers voedsel, dat zij Qallunaat noemen. Veel Inuït werken tegenwoordig als mijnwerker, of op de Canadese olievelden. Een grote groep Inuït leeft tegenwoordig daarom ook in westerse huizen.
Sinds 1986 bestaat een moratorium op de walvisvangst. Deze werd door de Internationale Walvisvaartcommissie ingesteld om het teruglopen van de walvisstand een halt toe te roepen. Hierop werden wel enkele uitzonderingen ingesteld. Zo mocht Japan bijvoorbeeld jaarlijks enkele honderden walvissen vangen voor ‘wetenschappelijke doeleinden’. Om de tradities van de Inuït niet verloren te laten gaan werd ook voor hen een uitzondering gemaakt.
4. Van de website “Landenweb”
De oudheid
De Inuit, de oerbewoners van Groenland, kwamen via Alaska naar het oosten getrokken en uiteindelijk via het Canadese Ellesmer Island op Groenland terecht gekomen.Dit alles moet ongeveer 5.000 jaar geleden hebben afgespeeld gedurende een klimatologisch warme periode. Deze steentijdmensen worden Independence-1- cultuur genoemd (naar de vindplaats van archeologische vondsten) en vestigden zich in het noorden van Groenland. Deze nomadische groep bestond waarschijnlijk uit niet meer dan ca. 500 personen die zich in leven hielden door de jacht op ijsberen, muskusossen en andere dieren.
Het Sarqaq-volk bereikte Groenland ca. 1.000 jaar voor Christus. Zij brachten als eersten honden mee die gebruikt werden als lastdieren. De Sarqaq-cuktuur en de Independence-1-cultuur versmolten en vestigde zich wat zuidelijker ter hoogte van de Disko-baai (West-Groenland). Ongeveer 500 v. Chr. werd het klimaat weer kouder en verdween de Sarqaq- cultuur op mysterieuze wijze. Ca. 100 v. Chr. Vestigde de Dorset-cultuur zich op Groenland. Zij kwamen van het tot Canada behorende Baffin Island en introduceerden de harpoen en de eerste sneeuwhutten of iglo’s.
Vikingtijd
Ca. 900 na Chr. raakte de viking Gunnbjørn Ulffson uit de koers op weg naar IJsland en overwinterde in een fjord in de buurt van Ammassalik aan de oostkust van Groenland. Hij was daarmee de eerste Europeaan op Groenland. Rond 950 arriveert Snæbjørn Galti die gevlucht was uit IJsland vanwege een familievete. Toen hij weer naar huis terugkeerde waren er vele compagnons van Galti gestorven. In 982 wordt de Noor Erik de Rode (Eiríkur Raude Porvaldsson) verbannen naar IJsland na een bloedwraak- kwestie. Hij zeilde echter door naar Groenland en rondde Kaap Farewell waarna hij landde op een klein eiland en daar ook overwinterde. De volgende zomer zeilde hij verder en bouwde een boerderij op een geschikt stuk land.
In 986 keerde Erik terug naar IJsland en prees “Grænland” aan als een uitstekend land om zich te vestigen. Dit was uiteraard alleen bedoeld om mensen naar Groenland te lokken. Niet lang daarna vertrok hij dan ook met dertig schepen naar Groenland, waarvan er maar veertien aankwamen. Er werden twee nederzettingen gesticht, allebei aan de westkust: de Oostkolonie (Østerbygd) en de Westkolonie (Vesterbygd) in het gebied van de tegenwoordige hoofdstad Nuuk. Op het hoogtepunt van de vikingtijd waren er 300 boerderijen op Groenland en woonden er ca. 5.000 vikingen.
De Dorset- cultuur en alle andere culturen gaan rond het jaar 1000 op in de Thule- cultuur, de laatste groep Inuit die Groenland bereikten en zich binnen 150 jaar over heel Groenland verspreidden. Zij gebruiken de kajak voor de robbenjacht en de hondenslede voor het vervoer van mensen en goederen. Een klimaatverandering in de 12e eeuw dwong de Thule zuidwaarts te gaan en als gevolg daarvan versplinterde de Thule-cultuur in een aantal subculturen. Er zijn veel archeologische bewijzen dat de hedendaagse Inuit, de Inussuk- cultuur, afstammen van de Thule.
Noorse overheersing
In 1261 werd Groenland geannexeerd door Noorwegen en er werd een handelsmonopolie afgekondigd. Eind 13e eeuw werd het weer kouder op Groenland waardoor de gletsjers oprukten, dieren stierven van de kou en de zee bezaaid was met ijs waardoor scheepvaart niet meer mogelijk was. De toestand werd nog verergerd doordat de haven van Bergen in Noorwegen vernietigd was door de oorlog met de Hanse –steden in 1392. Hierdoor was er geen aanvoer van goederen en voorraden naar Groenland mogelijk. Rond 1400 was er geen enkel contact meer mogelijk met Groenland en een eeuw later waren alle Europeanen verdwenen. Er doen verschillende verhalen de ronde wat er met ze gebeurd is. Onwaarschijnlijk is dat ze door de Inuit uitgeroeid zijn omdat de Inuit daar de middelen niet voor hadden. Andere theorieën waren dramatische klimatologische veranderingen, een rupsenplaag, massale emigratie naar Noord- Amerika, totale vermenging met de Inuit of gekidnapt door Engelse piraten. Deze laatste theorie wordt enigszins ondersteund door op schrift gestelde documenten, maar verklaard nog steeds waarom alle inwoners op een gegeven moment verdwenen waren. De verdwijning van de Groenlandse kolonie blijft een van de grootste mysteries in de geschiedenis.
Deense overheersing
Na de verovering door Denemarken van Noorwegen in 1380 en het verdwijnen van de Groenlandse kolonie duurde het een hele tijd voordat geprobeerd werd om van Groenland weer een kolonie te maken. Door de speculaties over een noordwest- passage via Groenland naar het Verre Oosten kwam Groenland weer in beeld. Ook de walvisvangst zorgde ervoor dat er jaarlijks rond de tienduizend Europeanen bestaande uit Denen, Britten, Noren, Hollanders, Duitsers en Basken in Groenland aan wal kwamen en zich daar uiteraard ook vermengden met de Inuit. Hoewel de Deense koning Christian IV al in 1605 Groenland claimde, duurde het tot 1721 voordat er weer een handelspost en een zendingspost gevestigd werden op Groenland. De missionarissen van de zendingspost waren zeer succesvol in het bekeren van de Groenlandse bevolking tot het christendom.
In 1776 riepen de Denen een handelsmonopolie uit waardoor alleen Deense schepen van de Koninklijke Groenlandse Handelsmaatschappij handel mochten drijven met Groenland. Dit handelsmonopolie zou uiteindelijk duren tot 1950. In 1888 slaagde Fridtjof Nansen erin om als eerste Europeaan het landijs over te steken. In 1924 werd de soevereiniteit over Groenland door Denemarken, betwist door Noorwegen. De zaak werd voorgelegd aan het Internationale Gerechtshof in Den Haag. Het resultaat was dat Denemarken de soevereiniteit kreeg over het gehele eiland.
In 1940 werd Denemarken bezet door de Duitsers en begin 1941 werden er al militaire bases door de Amerikanen gevestigd op Groenland hoewel ze op dat moment nog niet eens officieel in oorlog waren met de Duitsers. De Denen kwamen met de Amerikanen overeen dat de bases na de oorlog zouden worden afgebroken. Door de Koude Oorlog zou dit pas in 1958 gebeuren.
In 1953 werd Groenland officieel een provincie van Denemarken en werden de Groenlanders volwaardige Deense staatsburgers. Twintig jaar later wilde de bevolking van Groenland echter meer zeggenschap hebben, vooral over binnenlandse aangelegenheden. Op 1 mei 1979 werd het provinciebestuur vervangen door het Landsting (parlement) en de Landstyre (regering) nadat de Groenlandse bevolking zich in een volksstemming had uitgesproken voor gedeeltelijke autonomie.
De grootste partij van Groenland, de sociaal-democratische Siumut, vormde in december 2002 met de extreem-linkse IA (Inuit Ataqatigiit, Eskimo Broederschap) een regeringscoalitie. De nieuwe regering streefde naar meer onafhankelijkheid ten opzichte van Denemarken. Op 15 januari 2003 stapte de IA uit de coalitie, omdat de chef van de kanselarij een vrouw opdracht had gegeven boze geesten uit te drijven. Premier Enoksen vormde vervolgens een nieuw kabinet met de Atássut-partij.
Op 26 november 2008 spraken de Groenlanders zich in een referendum massaal uit (met een drie vierde meerderheid) voor zelfbestuur. Groenland krijgt hierdoor op 21 juni 2009 zelfbestuur, en daarmee ook zelfbeschikkingsrecht op de natuurlijke rijkdommen van het land. Groenland blijft overigens voorlopig nog wel in los verband onderdeel van het Deense koninkrijk. De autonomie van Groenland wordt uitgebreid naar dertig nieuwe terreinen, waaronder politie, rechtspraak en het maritieme milieu.
De linkse oppositiepartij Inuit Ataqatgiit (IA) won begin juni 2009 de parlementsverkiezingen in Groenland. Daarmee kwam er een einde aan de dertigjarige alleenheerschappij van de sociaaldemocratische Siumut-partij. Met 44% van de stemmen was de IA de grote winnaar. De Siumut-partij, die sinds 1979 de regering vormde, kreeg slechts 26% van de stemmen, een duidelijke afstraffing door de kiezers voor een serie corruptieschandalen. In 2013 wordt Aleqa Hammond van de Siumit-partij gekozen als eerste vrouwelijke premier.
