Hieronder vindt u de sollicitatiebrief die Doortje Ponne, achternicht van Hidde Dirks Kat, in december 2015 aan Buro HDK2018 schreef. Doortje is inmiddels aangenomen. Zij zwaait met ferme hand de scepter op ons buro, houdt de website bij en nodigde alvast koning Willem Alexander uit om HDK2018 te openen.
De brief
Aan Cultuurhistorisch museum Sorgdrager
Buro HDK2018
t.a.v. mw. E. Veenhuizen
Herenweg 1
9161 AM Hollum
New York, 24 december 2015,
Geachte Mevrouw Veenhuizen, beste Egbarta,
Ik heb begrepen dat U de artistieke directeur bent van het Hidde Dirks Kat jaar 2018. Althans dat U aan het verkennen bent wat de mogelijkheden zijn voor zo’n jaar. Graag solliciteer ik hierbij als secretaresse van dit voorbereidingsjaar. Ik vind mij bij uitstek geschikt om U te assisteren. Ik heb grote ervaring in het organiseren van vele evenementen. Bovendien ben ik een verre achternicht van Hidde Dirks Kat, mijn oudoom. Ik zal het één en ander verder toelichten.
Mijn naam is Doortje Ponne. Ik ben op 29 februari 1970 geboren op Ameland, tijdens een vakantie van mijn ouders die daar vaak op familiebezoek kwamen. Mijn vader was Anton IJnse Ponne die in 1935 in Den Haag geboren is. Hij trouwde met mijn moeder Mathilda Therese Bergh in 1961 en stierf in 2004 in Canada. Ik heb nog een broer, Guido Ponne, en een zus, Linda Ponne. Ik zelf ben een nakomertje en werd genoemd naar mijn over- over- over grootmoeder Grietje IJnsen de Jong. Mijn oudere zus Linda vertrok op een zeker moment naar de VS om daar haar geluk te beproeven. Ik ben haar 5 jaar later achterna gereisd, dat was in het begin van de jaren negentig.
Ik wil graag eerst iets vertellen over mijn naam. Omdat ik een huilbaby was hadden mijn ouders veel zorgen om mij totdat zij er achter kwamen dat ik op de muziek van Doris Day rustig werd en ophield met blèren! Vooral het lied a guy is a guy vond ik mooi. Dat ken je vast wel. Het gaat over mannen en ik moet zeggen…ik heb wel wat met mannen. Ik word ook nu nog rustig van muziek van Doris Day en luister naar haar als ik bijvoorbeeld mijn lipstick niet kan vinden of één van mijn hakken doormidden gebroken is. Maar allright, vanwege die vroege fascinatie met Doris Day hebben mijn ouders mij als nickname Doortje gegeven en zo kent iedereen mij ook. Noem mij dus maar Doortje Ponne!
De afgelopen jaren heb ik in New York gewoond.
Ik ben betrokken geweest bij twee campagnes van Barack Obama.
Bij de eerste campagne van Obama speelde ik een cruciale rol. Misschien weet je het nog wel maar Barack Obama won in 2008 zeer verassend de voorverkiezingen van Hillary Clinton in de staat Iowa en daarmee lag voor hem de weg open als de democratische presidentskandidaat. Die voor- verkiezingen won hij door een hele intensive “door to door” campagne te voeren in deze kleine landbouw staat. En daar speelde mijn koffie een cruciale rol. Die bracht ik namelijk rond in het hoofdkwartier van Obama. Er zat heel veel opwekkende caffeine in waardoor zijn medewerkers dagen en nachten door konden gaan met hun huisbezoek en dus wonnen wij. Vanaf dat moment noemde Obama mij zijn “crucial coffee sweetheart”. En was ik natuurlijk ook weer van de partij in 2012. Leuk hé.
Bij die laatste campagne in 2012 bracht ik de koffie rond in the Cave, dat was de plek waar alle computer freaks van Obama bij elkaar zaten. In dit donkere hol, afgeschermd van de andere campagnemedewerkers, zaten ze verscholen achter hun schermen. Zij moesten op basis van de enorme hoeveelheden data die er in de laatste maanden van de campagne verzameld werden, onderbouwde aanbevelingen aan de campagnestaf doen. Ik mag wel zeggen dat dankzij deze aanbevelingen Obama de verkiezingen gewonnen heeft. Ik mag ook wel zeggen dat dankzij mijn koffie de computer boys het zo lang volgehouden hebben. Ja, er is eigenlijk niemand die dat weet, maar zonder mij had Obama zijn tweede termijn niet gewonnen. Ik ben daar apetrots op dat begrijp je zeker wel.
Kortom, ik kan zonder op te scheppen stellen dat het spelen van cruciale rollen één van mijn sterke punten is. Daarom denk ik dat ik ook een hele goede kracht ben om het Hidde Dirks Kat festival voor te bereiden. Zodra ik een positief telefoontje van U krijg stap ik direct in het vliegtuig en verlaat ik New York. Ameland here I come, Yes, I can!
Nu vraagt U zich natuurlijk af of ik echt wel een verre achter nicht ben van Hidde Dirks Kat ? Wat een fantastische man trouwens! Ze zeggen dat hij er als een jonge man zeer aantrekkelijk uitzag, maar dat terzijde. Goed, ziehier – in een bijlage – een beknopte versie van mijn stamboom.
Zoveel weet ik er niet van hoor. Maar gelukkig heeft mijn zus Linda dat allemaal goed uitgezocht. Zij kreeg hulp van Pieter Jan en Tineke Borsch, die kent U vast wel. Ze doen uitgebreid onderzoek op het gebied van “genealogie” en hebben “de stamboom Ameland” opgericht. Dit is wat zij van mijn afkomst weten.
PS. Ik heb zojuist even de vluchten gecheckt en volgende week op oud jaarsdag heb ik een mooie vlucht via Groenland gevonden. Het zou fijn zijn als U mij van Schiphol kan komen ophalen. Maar nu ga ik eerst Christmas vieren met mijn zus Linda.
Met vriendelijke groeten,
D. Ponne
Appartment Building One 57
57th Street
Midtown Manhattan
6534DH New York
